Manubaba Marathi eBook

Manubaba - Sane Guruji

मनूबाबा- साने गुरुजी

Manubaba, is book by well known Marathi author Sane Guruji.

Pandurang Sadashiv Sane alias Sane Guruji - A great social activist, patriot and famous Marathi author who poured his heart out for the society.

पांडुरंग सदाशिव साने ( डिसेंबर २४, १८९९ - जुन ११, १९५०) हे भारतीय स्वातंत्र्यसैनिक, समाजवादी विचारवंत, सामाजिक कार्यकर्ते, मराठी साहित्यिक होते. साने गुरुजी यांनी सुमारे ७३ पुस्तके लिहिली होती. यात ‘सती’, ‘भारतीय संस्कृती’, ‘सुंदर पत्रे’, ‘स्वप्न आणि सत्य’, ‘श्यामची पत्रे’, विनोबाजी भावे’, ‘धडपडणारी मुले’ घामाची फुले, मनूबाबा तसेच त्यांच्या गाजलेल्या ‘श्यामची आई’ या पुस्तकाचा.

Pandurang Sadashiv Sane, better known as Sane Guruji, was born in Palgad in Konkan region. His father was a freedom fighter. He was greatly influenced by his mother’s coaching. He graduated with a degree in Marathi and Sanskrit and earned a Master's degree in Philosophy, later joining the teaching profession at the Pratap High School in Amalner. He was also the hostel warden, and this gave a lot of scope to the teacher in him. He gave lessons in self-reliance and attitude of service through his own examples to the students staying in the hostel.

Manubaba - Сане Гуруджи

मनूबाबा - साने गुरुजी

Manubaba, является книга хорошо известна маратхи Автор в своем уме Гуруджи.

Pandurang Sadashiv Sane Sane Гуруджи псевдоним - большой общественный деятель, патриот и известный автор маратхи который вылил его сердце для общества.

पांडुरंग सदाशिव साने (डिसेंबर 24, 1899 - जुन 11, 1950) हे भारतीय स्वातंत्र्यसैनिक, समाजवादी विचारवंत, सामाजिक कार्यकर्ते, मराठी साहित्यिक होते. साने गुरुजी यांनी सुमारे 73 पुस्तके लिहिली होती. यात 'सती', 'भारतीय संस्कृती', 'सुंदर पत्रे', 'स्वप्न आणि सत्य', 'श्यामची पत्रे, विनोबाजी भावे', 'धडपडणारी मुले' घामाची फुले, मनूबाबा तसेच त्यांच्या गाजलेल्या 'श्यामची आई' या पुस्तकाचा.

Pandurang Sadashiv Сане, более известный как Sane Гуруджи, родился в Palgad в регионе Конкана. Его отец был борцом за свободу. Он оказал большое влияние на тренировки своей матери. Он окончил со степенью в маратхи и санскрит и получил степень магистра философии, а затем присоединение к профессии учителя в Пратап средней школы в Amalner. Он был также начальник общежития, и это дало много возможностей для учителя в нем. Он давал уроки самостоятельности и отношение услуги через свои примеры для студентов, остающихся в общежитии.